Κλείνεις τα μάτια και προχωράς
μπορεί και να σκοντάψεις αλλά αυτό δεν σε νοιάζει.
Το μόνο που κάνεις είναι να προχωράς και να ελπίζεις.
Να ελπίζεις ότι σε περίπτωση που σκοντάψεις κάπου
θα είναι κάποιος εκεί για να σου δώσει το χέρι του και να σηκώσει.
Δεν έχει καμία σημασία ποιος θα είναι αυτός.
Αν είναι γυναίκα ή άντρας, παιδί ή παππούς, κάποιος που αγαπάς πάρα πολύ ή κάποιος
που νόμιζες ότι ποτέ δεν θα ενδιαφερόταν για εσένα.
Πολλά θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να σκοντάψεις και εκεί που νόμιζες ότι είσαι
πάλι όρθιος στα πόδια σου θα σκοντάφτεις ξανά και θα νιώθεις σαν
μικρό παιδί που μόλις ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα.
Και τί έγινε?
Σήκω και συνέχισε να προχωράς.. Απλά συνέχισε...