Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Πόσο κλέφτες γίνονται οι άνθρωποι,όταν διεκδικούν μερτικό από την ψυχή σου!Πόσο ψεύτες, όταν σου ζητούν να γυρίσεις πίσω...εκείνα που δεν σου έδωσαν ποτέ!Πόσοηλίθιοι, όταν νομίζουν πως δεν έχεις την ικανότητα... να διακρίνεις το σουγιά, που είναι κρυμμένος στηνανθοδέσμημε τις γλαδιόλες!!!

Λένε πως ο κατήφορος έχειμόνο αρχή. Λένε πως όταν φτάσεις ως την άκρη του γκρεμού και δώσεις τηβουτιά,φταίει το κεφάλι σου που δεν σε κράτησε. Και στο τέλος, ανκάποιος άλλος σου κατάφερε την τελική σπρωξιά, δικός σου καλεσμένοςήταν. Παρεάκι σου.Όμως... Αν έφτασες ως εκεί.Λέμε αν.Αν έφτασες ως εκεί γιατί βιαζόσουνα ...να μάθεις,τιγίνεται πιο κάτω; Αν είχες πάρει φόρα, γιατί φοβόσουνα μη στήσεις τηναγάπη;

-Τι χρώμα έχει η λύπη;-το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγκαλιά της.βαθύ άγριο μπλε.-Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;-Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.-Τί χρώμα έχει η χαρά;-Το χρώμα του μεσημεριού.-η μοναξιά;-Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.-τι χρώμα έχει η αγάπη;-Το χρώμα που έχουν τα μάτια τ...ου Θεού-Τι χρώμα έχει ο έρωτας;-έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος. -Έτσι ε????

– Δε φοβάσαι που θα πεθάνεις; – Σήμερα πάντως ζω! Σου σφίγγω τα χέρια, σε κοιτάζω στα μάτια. Μήν αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα απo τα δάκτυλά σου. Ζήσε. Κατάλαβες; Ζήσε! Μη βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένο Αύριο. Το Σήμερα είναι δικό σου, φίλε. Αγάπησέ το!

«Προσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι. Μπορεί να γονατίζεις, να σερνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δε χαλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. Τ' αγαλματα μόνο δε λυγάνε».

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Κλείνεις τα μάτια και προχωράς
μπορεί και να σκοντάψεις αλλά αυτό δεν σε νοιάζει.
Το μόνο που κάνεις είναι να προχωράς και να ελπίζεις.
Να ελπίζεις ότι σε περίπτωση που σκοντάψεις κάπου
θα είναι κάποιος εκεί για να σου δώσει το χέρι του και να σηκώσει.
Δεν έχει καμία σημασία ποιος θα είναι αυτός.
Αν είναι γυναίκα ή άντρας, παιδί ή παππούς, κάποιος που αγαπάς πάρα πολύ ή κάποιος
που νόμιζες ότι ποτέ δεν θα ενδιαφερόταν για εσένα.
Πολλά θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να σκοντάψεις και εκεί που νόμιζες ότι είσαι
πάλι όρθιος στα πόδια σου θα σκοντάφτεις ξανά και θα νιώθεις σαν
μικρό παιδί που μόλις ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα.
Και τί έγινε?
Σήκω και συνέχισε να προχωράς.. Απλά συνέχισε...